Fontes historiae Magni Ducatus Lithuaniae


X–XIII вв. | XIV в. | XV в.

[1246.V.03], Datum Lugduni, V nonas Maii, anno tertio. Лион. Папа Иннокентий IV призывает народ Руси к единству с Римской Церковью и сообщает об отправке на Русь легата – архиепископа Пруссии и Эстонии [Альберта Зуэрбеера].

Оригинал: неизвестен.
Копия 1: Тайный архив в Ватикане. Reg. Vat. Vol. 21, fol. 275, nr 476 (сигнатура указана А. Г. Великим).

Публикации: Monumenta Poloniae Vaticana. T. 3. Analecta Vaticana. 1202–1366 / Wyd. J. Ptaśnik. Kraków, 1914. S. 26–27, № 43; Documenta Pontificum Romanorum hostoriam Ucrainae illustrantia (1075–1953). Vol. 1. 1075–1700 / Collegit introductione et adnotationibus auxit p. A. G. Welykyj. Romae, 1953. P. 28–29, № 12 (здесь указана прочая литература).

Текст приводится по изданию А. Г. Великого.

      Innocentius episcopus etc. universis Christi fidelibus in Russiae partibus constitutis.
      Cum Is, qui secundum suae omnipotentiam maiestatis nec loco potest, nec tempore comprehendi, utpote incircumscriptibilis et immensus stabilis manens, dat cuncta moveri, faciat spiritus suos angelos et ministros, coelorumque altitudine inclinata carnem assumens humanam, pro eo, quod deliciae suae sunt esse cum filiis hominum, discipulos, quos elegerat, in mundum destinaverit universum, ut omni praedicarent evangelium creaturae, suo nos instruxit exemplo, ut eius sequentes vestigia, cum assumpti simus in plenitudinem potestatis, nec per nos ipsos possimus singulis negotiis imminere, inter eos, quos in partem sollicitudinis evocavimus, onera, quasi Jethro usi consilio, dividamus, unicuique secundum virtutem propriam, quae variis temporibus imminent, committendo.
      Sane cum in partibus vestris mores et ritus Grecorum, qui superstitiose ac dampnabiliter ab unitate ecclesiastica recesserunt, fuerint hactenus non sine animarum periculis observati, nuper gratia favente divina illuminata sunt corda vestra, ut recognoscentes Romanam Ecclesiam matrem aliarum omnium et magistram ac Summum Pontificem successorem Petri, cui collate sunt claves Regni celestis ligandi et solvendi et Jesu Christi vicarium esse caput, quia cum unus sit Dominus, una fides, unum baptisma, unum principium, unum corpus Ecclesiae militantis; corpus cum pluribus capitibus monstruosum et sine capite acephalum censeretur, ad devotionem et obedientiam Apostolicae Sedis et nostre redire, ut accepimus, affecteris, nos ei assurgentes in laudem, qui oculos Tobiae per colirium ex felle piscis illuminare dignatus est, et aperire oculos ceci nati, ac exultantes cum muliere, quae iuxta veritatem evangelicam, dragmam, quae perierat, reinvenit.
      Venerabilem fratrem nostrum ... archiepiscopum Pruscie et Estonie, Apostolice Sedis legatum, virum utique secundum cor nostrum, morum honestate decoratum, litterarum scientia preditum et consilii maturitate preclarum, qui vobis verba vite deferet et nostram et fratrum nostrorum plenius voluntatem exponet, ad partes vestras, commisso sibi in eisdem partibus plene legationis officio duximus destinandum, concessa ei libera potestate, ut evelat et destruat, dissipet et disperdat, edificet et plantet, prout secundum Deum viderit expedire.
      Quocirca universitatem vestram monemus et hortamur attente mandantes, quatenus eundem Archiepiscopum, quem speciali prosequimur praerogativa favoris, sicut legatum Sedis Apostolice immo Christi, cuius negotium specialiter in hac parte sibi promovendum committitur, benigne recipientes et honorifice pertractantes, impendendo ei super premissis consilium, auxilium et favorem, ipsius monitis et mandatis salutaribus devote ac humiliter intendatis. Alioquin sententiam quam idem rite tulerit in rebelles ratam habebimus etc. usque observari.
      Datum Lugduni, V nonas Maii, anno tertio.

О.Л. Fontes historiae Magni Ducatus Lithuaniae; starbel.by/dok/d236.htm, 2019.III.13.