Fontes historiae Magni Ducatus Lithuaniae


X–XIII вв. | XIV в. | XV в.

[1254.III.10], Datum Laterani, VI Idus Martii, pontificatus nostri anno undecimo. Латеран. Папа Иннокентий IV подтверждает полномочия архиепископа Ливонии и Пруссии [Альберта Зуэрбера] в качестве легата в Ливонии, Эстонии и на Руси, но не в Пруссии, и запрещает ему вмешиваться в дела Тевтонского ордена.

Оригинал: неизвестен.
Копия 1. Тайный архив в Ватикане. Regesta Innocentii IV. An. XI. Tom III, ep. 514.
Копия 2. По состоянию на 1836 г.: Тайный архив в Кенигсберге. Schieblade IV, № 68. В составе подтверждения папы Александра IV от 15 мая 1258 г.

Основные публикации: Codex diplomaticus Prussicus. Bd. 1. Königsberg, 1836. S. 92-93, № 95 (по копии 2); Акты исторические, относящиеся к России, извлеченные из иностранных архивов и библиотек А.И. Тургеневым. Т. 1. Выписки из Ватиканского тайного архива и из других римских библиотек и архивов с 1075 по 1584 год. СПб., 1841. С. 79-80, № LXXXIX; Liv-, esth- und curländisches Urkundenbuch nebst Regesten / Hrsg. von F. G. von Bunge. Abteilung 1. Bd. 1. 1093–1300. Reval, 1853. Col. 344-345, № 262; Preussisches Urkundenbuch. Politische Abteilung. Bd. 1. H. 1 / Hrsg. von R. Philippi, C.P. Wölky. Königsberg, 1882. S. 235, № 322; Чубатий М. Західна Україна і Рим у XIII віці у своїх змаганях до церковної унії // Записки Наукового товариства імени Шевченка. Т. 123–124. Львів, 1917. С. 99-100, № 35.

Текст воспроизводится по изданию "Preussisches Urkundenbuch".

      Innocentius episcopus servus servorum Dei venerabili fratri.. archiepiscopo Livonie et Pruscie salutem et apostolicam benedictionem.
      Cum te olim ad partes Pruscie, Estonie et Livonie cum legationis officio misissemus ac tibi postmodum ad apostolicam sedem reverso, ut non obstante, quod fines tuae fueras legationis egressus, eodem officio, cum ad partes predictas te redire contingeret, uti possis libere sicut prius, de gratia duxerimus concedendum, tu tandem videns, quod in Pruscie partibus ex labore tuo circa legationem huiusmodi speratus fructus non poterat provenire, ipsi legationi quantum in te fuit, renuntians, revocationis eiusdem litteras a sede predicta, sicut asseris, recepisti. Sed quia in eisdem litteris non de Livonia, Estonia vel Ruscia, sed de Pruscia dumtaxat mentio habebatur, dubitans, an ingressurus Livoniam et partes alias, ad quas missus fueras ut legatus, cum necdum eas attigeris, accedere debeas cum legationis officio, tua petiit fraternitas, apostolice responsionis oraculo edoceri: nos itaque plenam gerentes in Domino de tua circumspectione fiduciam, ut quod super hoc tibi videbitur, quoad Livoniam, Estoniam vel Rusciam, Pruscia penitus excepta, Deum habendo pre oculis prudenter ac laudabiliter exercere valeas, tibi auctoritate presentium concedimus facultatem, ita tarnen, quod de dilectis filiis.. magistro et fratribus hospitalis Sancte Marie Theutonicorum in Livonia seu Pruscia et Curonia vel Estonia constitutis ac de hiis, que pertinent ad eosdem, ipsis invitis seu renitentibus, nullatenus intromittas. Quod si contra feceris, illud ex nunc irritum esse volumus et inane.
      Datum Laterani, VI Idus Martii, pontificatus nostri anno undecimo.

О.Л. Fontes historiae Magni Ducatus Lithuaniae; starbel.by/dok/d386.htm, 2020.IV.13.